Terug

In Memoriam: Bert Ruiter

25-03-2022
bert-ruiter-768x1365-1.jpg

Op 24 maart jl. overleed Bert Ruiter. Een groot verlies voor allereerst zijn naasten, maar ook voor de muziekwereld en voor Sena. 

Bert heeft zich, met de BVPop, samen met zijn levenspartner Jerney Kaagman enorm ingezet voor de invoering van de Wet op de Naburige Rechten in 1993. Deze wet leidde ertoe dat in Nederland de Stichting ter Exploitatie van Naburige Rechten (Sena) werd opgericht. Bert is vanaf de oprichting binnen de organisatie actief geweest. Als bestuurslid en later als sectieafgevaardigde in de Raad van Aangeslotenen. Bij gelegenheid van zijn afscheid in verband met het bereiken van de maximale zittingstermijn werd hem op 29 september 2017 het eerste Sena icoon uitgereikt. 

Bert Ruiter is dan ook een stille icoon in de Nederlandse muziekgeschiedenis. Een basgitarist blijft vaak wat op de achtergrond, dat gold ook voor Bert. Hij bouwde als muzikant, producer, componist en arrangeur een aanzienlijke discografie op. Waarbij hij met name als bassist van Focus en Earth & Fire wereldwijde successen behaalde.  Daarnaast heeft hij zich op vele manieren ingezet om op te komen voor de inkomenspositie van muzikanten. Naast zijn activiteiten binnen Sena heeft hij zich ingezet als bestuurslid van o.a. BV Pop, PALM (later Popauteurs.nl), Buma/Stemra en de Ntb/Kunstenbond. Op 26 april 2018 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. 

Bert was een aimabele, nuchtere en hartelijke man. Hij luisterde goed, was er nooit als eerste bij om zijn mening te geven, maar had vaak wel een duidelijke opvatting. De mogelijkheid niet naar rato van eerdere inkomsten, maar door hoofdelijk omslaan onverdeelde gelden te verdelen onder de aangeslotenen is een van de laatste beleidswijzigingen waar Bert zich sterk voor heeft gemaakt. Zoals hij altijd een duidelijke opvatting had over de muziekcategorieën waarvoor collectief beheer oorspronkelijk bedoeld was.
Bert was een sociaal, warm en fijn mens. De laatste fase van zijn leven stond in het teken van de gezondheid van zijn levenspartner Jerney. Over zijn eigen ziekte deed Bert daarbij relativerend, maar ook was hij daarin uitgesproken reëel en accepteerde zijn naderend einde.

Adieu, Bert. We zullen je missen.